Aktualna sytuacja na rynku wymaga od firm i organizacji innowacyjnych podejść do rozwiązywania problemów i tworzenia wartościowych produktów. W tym kontekście, metody nieszablonowego myślenia, takie jak LEGO® Serious Play® i Design Thinking, zyskują na popularności. Oba te podejścia stawiają na wspieranie kreatywności i zaangażowania uczestników, jednak różnią się w swoim podejściu i celach. W poniższym artykule przeanalizujemy kluczowe różnice między LEGO Serious Play a Design Thinking.
LEGO Serious Play — wizualne i interaktywne wyrażanie myśli
LSP to metoda, która wykorzystuje klocki LEGO® jako narzędzie do wizualizacji myśli, idei i problemów. Uczestnicy sesji tworzą przestrzenne modele, które reprezentują ich pomysły, cele, wartości czy nawet emocje. Ta interaktywna forma pozwala na ekspresję myśli w trójwymiarowy sposób, co umożliwia głębsze zrozumienie abstrakcyjnych koncepcji. LEGO Serious Play pochodzi z dziedziny zarządzania i rozwoju organizacyjnego, ale znalazło również zastosowanie w innych obszarach, takich jak coaching czy edukacja.
Główne cechy metody LEGO Serious Play:
- Interaktywność. Uczestnicy wykorzystują „wiedzę rąk” i aktywnie angażują się w budowanie modeli, co prowadzi do lepszego zrozumienia siebie i innych.
- Przekładanie myśli na modele. Klocki LEGO stanowią narzędzie do reprezentacji pomysłów i abstrakcyjnych koncepcji.
- Znaczenie symboli. Konstrukcje z klocków LEGO używane są jako symbole, które wizualizują różne elementy myśli i emocji uczestników.
Design Thinking — iteracyjne rozwiązywanie problemów z fokusem na użytkownika
Design Thinking to podejście projektowe, które kładzie nacisk na zrozumienie potrzeb i problemów użytkowników, a następnie iteracyjne testowanie i rozwijanie rozwiązań. Jest to proces oparty na empatii, który zaczyna się od dogłębnego zrozumienia problemu i kontekstu, a następnie prowadzi do generowania koncepcji, prototypowania i testowania. Głównym celem Design Thinking jest tworzenie produktów i usług, które odpowiadają na rzeczywiste potrzeby i oczekiwania użytkowników.
Główne cechy Design Thinking:
- Empatia. Skupienie na empatii i “wejście w buty” pozwala na zrozumienie perspektyw i potrzeb użytkowników.
- Iteracyjność. Proces Design Thinking jest iteracyjny, co oznacza, że pomysły i rozwiązania są testowane, a następnie rozwijane na podstawie otrzymanego feedbacku.
- Prototypowanie. Tworzenie prototypów pozwala na szybkie zrozumienie, jak użytkownicy reagują na dane rozwiązanie.
LEGO Serious Play vs Design Thinking — porównanie metod
- Cel: Metoda LEGO Serious Play koncentruje się na wizualizacji myśli i kreatywnym wyrażaniu idei za pomocą klocków LEGO. Design Thinking skupia się na rozwiązywaniu problemów użytkowników poprzez iteracyjny proces projektowy.
- Narzędzia: LSP wykorzystuje klocki LEGO jako główne narzędzie do wyrażania myśli, podczas gdy DT korzysta z różnorodnych technik, takich jak mapowanie empatii, brainstorming czy prototypowanie.
- Zastosowanie: LEGO Serious Play znalazło zastosowanie głównie w biznesie, edukacji i coachingu. Design Thinking jest szeroko wykorzystywany w projektowaniu i rozwoju produktów, usług i do rozwiązywania różnorodnych problemów z różnych dziedzin.
LEGO Serious Play i Design Thinking to dwie różne, ale równie innowacyjne metody kreatywnego myślenia. LSP skupia się na interaktywnym wyrażaniu myśli i wizualizacji pomysłów za pomocą klocków Lego, podczas gdy DT koncentruje się na empatycznym rozwiązywaniu problemów użytkowników poprzez iteracyjny proces projektowy. Oba podejścia mają swoje unikalne zastosowania i przynoszą znaczące korzyści, wspierając rozwój biznesu i innowacyjność firm, czy wzbogacając edukację.
